Cadeaubonnen als waardering voor mantelzorgers

Interview met Trudy van der Weijde uit Krimpen aan de Lek

Met hun beider pensioen in het vooruitzicht hoopten Paul en Trudy van der Weijde uit Krimpen aan de Lek samen nog lang van hun vrije tijd te kunnen gaan genieten. Dat doen ze ook maar het speelveld is aanzienlijk beperkter dan ze hadden verwacht. Paul is voornamelijk aan huis gekluisterd en als ze al eens op pad willen vergt dat veel voorbereiding. 

De oorzaak is een eenzijdige verlamming, waardoor hij de linkerzijde van zijn lichaam niet meer kan gebruiken. Het gevolg van een hersenbloeding die zich voordeed toen hij acht jaar geleden alleen aan het klussen was in hun vakantiewoning in Frankrijk. Omdat het thuisfront geen telefonisch contact meer met Paul kon krijgen stapte zijn zoon in de auto om hem 650 kilometer verderop hulpeloos terug te vinden. Een opname van vijf weken in een Frans ziekenhuis volgde en daarna verbleef hij drie maanden in een revalidatiecentrum voor hij naar huis mocht. 

Het huis werd op een aantal punten aangepast. Er kwamen beugels in het toilet en in de badkamer waaraan hij zich met zijn goede arm kan optrekken en er werd een traplift geïnstalleerd. “Maar die gebruik ik bijna nooit, want om een beetje in beweging te blijven probeer ik zelf naar boven en beneden te klauteren” lacht Paul. 

Maar daar blijft het wel bij en speelt zijn leven zich vooral af achter de computer waar de voormalige accountant zich nog regelmatig met administratieve klussen bezighoudt. En zo nu en dan reizen ze nog af naar Frankrijk om er even uit te zijn. “Maar dat kost veel tijd en energie” aldus Trudy, “want er moet van alles mee.”

Trudy is dag en nacht in de buurt van haar echtgenoot om een oogje in het zeil te houden en ervoor te zorgen dat hij zich comfortabel voelt. Het lijkt zo vanzelfsprekend dat partners dat voor elkaar over hebben, maar de ervaring leert dat de mantelzorger veel andere bezigheden moet opgeven om het vol te kunnen houden. Dat geldt ook voor Trudy die onder meer haar zetel in de WMO-raad en een actieve functie in de Hervormde Vrouwendienst vaarwel moest zeggen. Spannend werd het toen Trudy zelf ziek werd en vijf weken in het ziekenhuis moest verblijven. Maar gelukkig zijn hun zoon en schoondochter tevens hun naaste buren die de zorg voor pa tijdelijk konden overnemen. Inmiddels is Trudy weer hersteld en kon ze de draad weer oppakken. 

“Gelukkig heb ik veel steun aan de consulente van Welzijn Krimpenerwaard, waar ik mijn zorgen als het nodig is van me af kan praten.  Dat helpt echt want zij verzint altijd praktische oplossingen als zich een probleem voordoet.” 

Blij zijn Paul en Trudy ieder jaar weer als de mantelzorgwaarderingscheques worden uitgereikt. De gemeente Krimpenerwaard reikt ieder jaar Krimpenerwaardcadeaubonnen ter waarde van honderd euro uit aan mantelzorgers die langdurig en onbetaald zorg verlenen aan een naaste. “Dat gebaar van de gemeente en Welzijn Krimpenerwaard waarderen we zeer en we wisselen ze altijd in voor iets leuks of lekkers uit het assortiment van een plaatselijke winkelier. Fijn dat er door de lokale overheid zo aan ons wordt gedacht.”